tài rán zì dé
常用来指身体感到不寻常的舒适的满足。
yǐ xiǎo rén zhī xīn,duó jūn zǐ zhī fù
用卑劣的心意去猜测品行高尚的人。
míng shān shèng shuǐ
风景优美的著名河山。同“名山胜川”。
bù máo zhī dì
《公羊传·宣公十二年》:“锡(通“赐”)之不毛之地。”原指不生长庄稼的土地,后泛指荒凉贫瘠的土地。毛:古通“苗”。